Ricco + spotkanie z Barbarą Bouchet

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Włosi słynęli z przenoszenia na swój grunt amerykańskich wzorców gatunkowych, ale twórca „Ricco”, Tulio Demicheli, nie wiedział chyba do końca, czyje pomysły najbardziej chciałby kopiować. Głównym bohaterem jest tu młody chłopak (grany przez Christophera Mitchuma, który odziedziczył po sławnym ojcu rysy twarzy, ale nie talent), który wychodzi z więzienia i postanawia zemścić się na mafijnym bossie odpowiedzialnym za śmierć jego ojca. Gangster nazywa się Don Vito, co sugeruje powinowactwo z „Ojcem chrzestnym”, ale jego metody działania (topienie wrogów w baliach z kwasem znajdujących się w jego tajnej bazie) przywołują na myśl raczej sposoby wykorzystywane przez wrogów Jamesa Bonda. Sam Ricco walczy z kolei z przeciwnikami za pomocą… ciosów karate.

Kino gangsterskie, James Bond, Bruce Lee – Tulio Demicheli jeńców nie bierze. Jeśli dodamy do tego ogromną liczbę scen rozbieranych i sugestywne gore, otrzymamy prawdziwy gatunkowy rollercoaster. We Włoszech „Ricco” wszedł do kin pod tytułem „Un tipo con una faccia strana ti cerca per ucciderti”, co można by przetłumaczyć jako „Facet z dziwną twarzą cię szuka i chcę cię zabić” – tytuł ten doskonale oddaje poziom szaleństwa, z jakim będziecie mieć do czynienia podczas seansu. [Grzegorz Fortuna]