Niech ciała się opalają + spotkanie

Słońce świeci bezlitośnie, pot ścieka po skórze, a czas rozciąga się w nieskończoność. W opuszczonej willi nad morzem grupa złodziei i outsiderów próbuje przeczekać po udanym skoku. Ale coś – ktoś – pęknie. Bo złoto może parzyć równie mocno jak słońce.

Cattet i Forzani porzucają giallo i wchodzą w spaghetti western i eurocrime, filtrując je przez swój wizualno-dźwiękowy obłęd. Tu nie ma miejsca na fabułę w klasycznym sensie. Są za to: przemoc jako rytuał, ciało jako terytorium, złoto jako obsesja, broń jako fetysz. Każdy strzał to choreografia, każdy dźwięk to konwulsja.

Film oparty na kultowej powieści Jean-Pierra Bastida i Jean-Patricka Manchette’a to coś więcej niż stylizacja: to kino totalne, które atakuje zmysły i zostawia po sobie poparzenia. Granice między rzeczywistością a halucynacją zacierają się już w pierwszych minutach.

Po filmie spotkanie z twórcami.